گروه ورزشی پارس دان
رحیمی: دنبال مقصر نیستم؛ مسئول شکست منم!
شهروند: روز گذشته کار هندبالیست‌های ایرانی در مسابقات قهرمانی آسیا با کسب مقام پنجمی به پایان رسید. با این‌که آنها در ٢ مسابقه اخیر خود مقابل عمان و ژاپن به برتری دست یافتند اما رئیس فدراسیون هم مثل تمامی علاقه‌مندان به این رشته از نرسیدن تیم‌ملی به جام‌جهانی ٢٠١٩ به عنوان یک ناکامی بزرگ یاد می‌کند. با جمع‌شدن تمام سرمایه‌های هندبال ایران در این دوره همه امیدوار به پایان ناکامی‌های سال‌های اخیر بودند که این اتفاق هم رخ داد و حتی شاگردان ماچک از رسیدن به جمع ۴ تیم برتر آسیا هم بازماندند. به همین بهانه بلافاصله بعد از پایان رقابت‌ها با رئیس فدراسیون هندبال همکلام شدیم. در ادامه مشروح گفت‌وگوی «شهروند» با علیرضا رحیمی را می‌خوانید.
دیروز تیم‌ملی مقابل ژاپن پیروز شد و به مقام پنجمی آسیا رسید؛ اما به نظر می‌رسد هیچ‌کس از این نتیجه راضی نیست؟
بله؛ قطعا هدف ما بزرگتر از کسب مقام پنجم بود؛ اصلا دنبال توجیه و پیداکردن مقصر نیستم. وقتی که تیمی موفق نباشد، اول از همه تمام نگاه‌ها به سمت فدراسیون است. من هم به عنوان رئیس فدراسیون مسئولیت این ناکامی را می‌پذیرم. نمی‌خواهم فرد دیگری را به عنوان مقصر معرفی کنم، بلکه اولین ایراد را در کار خودم می‌بینم. امیدوارم از این اشتباهات درس بگیریم و در آینده بتوانیم از آنها به شکل مثبت استفاده کنیم.
جدا از این‌که خودتان مسئولیت شکست را بر عهده می‌گیرید، دلایل این ناکامی را چه می‌دانید؟
این نکته را بگویم که آخرین‌بار بازیکنان تیم‌ملی ایران در فروردین ماه سال ٩۵ یعنی تقریبا ٢ سال قبل در رقابت‌های انتخابی المپیک دور هم جمع شده بودند؛ یعنی عملا ما ٢ سال قبل از این تیم‌ملی نداشتیم و با ٢ هفته جمع‌کردن بازیکنان دور هم می‌خواستیم نتیجه بگیریم. هماهنگ‌کردن این بازیکنان در این مدت کوتاه خیلی سخت بود. تیم‌های قطر و عربستان نزدیک به یک سال است که روی تیمشان کار می‌کنند. با این حال باز هم معتقدم که باید کره جنوبی را شکست می‌دادیم و در آن مسابقه بازیکنان خود ما بد بودند.
شما که به این مسأله آگاه بودید، در طول ١٠ ماه گذشته که رئیس فدراسیون بودید، نمی‌توانستید تیم‌ملی را زودتر تشکیل دهید؟
متاسفانه بیش از ۵٠درصد استخوان‌بندی تیم‌ملی هم اکنون خارج از ایران بازی می‌کنند. ١٠بازیکن اصلی تیم‌ملی لژیونر هستند و به تیم‌های خارجی تعهد دارند. برای همین مسابقات هم لژیونرها را به زور و زحمت از باشگاه‌هایشان گرفتیم. حتی بازیکنان در طول مسابقات نگران باشگاه‌هایشان بودند که مبادا در بازگشت با جریمه روبه‌رو شوند؛ چون در قراردادشان چنین بندی وجود نداشت. اگر این محدودیت‌ها نبود که من زودتر از اینها اردوی تیم‌ملی را تشکیل می‌دادم و بازی تدارکاتی می‌گذاشتم. باز هم می‌گویم که اینها دلیلی برای ناکامی ما نیست چون از برخی از تیم‌ها ازجمله کره برتر بودیم و باید آنها را می‌بردیم. همین الان که می‌خواهیم به تهران برگردیم، تقریبا ٨ بازیکن تیم‌ملی اصلا به ایران نمی‌آیند و مستقیما به کشورهای اروپایی می‌روند تا در تمرینات و مسابقات تیم‌های باشگاهی خود شرکت کنند.
خیلی‌ها نسبت به انتخاب «بروت ماچک» انتقاد می‌کردند. این مربی دو بار به ایران آمده بود و امتحانش را پس داده بود.
می‌توانم بگویم به غیر از انتخاب ماچک راهی نداشتیم. با توجه به محدودیت زمانی باید مربی را انتخاب می‌کردیم که نسبت به بازیکنان ایرانی شناخت داشته باشد. ماچک دو بار قبلا در ایران تجربه حضور داشت و در دوره اول بهترین مقام را با تیم کشورمان در بازی‌های آسیایی یعنی نایب‌قهرمانی به دست آورده بود؛ البته این هنر یک مربی است که بتواند در این زمان کوتاه تیمش را آماده حضور در مسابقات کند و قطعا به ماچک هم ایرادهایی وارد است. بالاخره در تمام رشته ازجمله فوتبال که بزرگترین جام‌جهانی را دارد، چنین محدودیت‌های زمانی وجود دارد.
برای‌سال آینده قصد دارید با ماچک ادامه همکاری بدهید؟
قرارداد این مربی با فدراسیون به اتمام رسیده و نیاز است که بعد از بازگشت به ایران با کارشناسی بیشتر درباره آن تصمیم بگیریم. ما این مشکل را همیشه داریم که حتی اگر بهترین مربی جهان را هم به ایران بیاوریم، بازیکنان ما در ایران نیستند و فقط چند هفته قبل از هر مسابقه می‌توانند به اردوی تیم‌ملی بیایند. باید برای آینده با صبر و تأمل بیشتری تصمیم‌گیری کنیم و از اشتباهاتی که قبلا انجام داده‌ایم، درس بگیریم.
شما مسئولیت ناکامی را قبول کردید اما برخی‌ها معتقدند در بخش کادر فنی و بازیکنان هم کم کاری‌هایی صورت گرفته است؟
همان‌طور که گفتم من دنبال مقصر نمی‌گردم؛ قطعا همه ایراد داشتند. در روز بازی با کره‌جنوبی همه تیم بد بود و شکست خورد وگر نه اگر بازیکنان خودشان بودند، قطعا این تیم را شکست می‌دادند. این صحبت‌ها برای مردم جواب نمی‌شود. من نمی‌توانم برای علاقه‌مندان به هندبال چنین دلایلی بیاورم و به همین خاطر می‌گویم که خودم مقصر هستم.
در سال‌های گذشته نتایج هندبال باعث شده تا این رشته از رشته‌های تیمی دیگر عقب بیفتد. چه برنامه‌ای دارید تا هندبال را به سطح رشته‌هایی مثل والیبال، بسکتبال و فوتبال برسانید؟
من که از مقایسه رشته‌ها استقبال نمی‌کنم. قبول دارم که هندبال در سال‌های اخیر افت کرده و دلایل زیادی هم داشته است. فقط می‌توانم به مردم بگویم که ان‌شاءالله در بازی‌های آسیایی ٢٠١٨ این نتایج را جبران می‌کنیم و به موفقیت می‌رسیم. زندگی ادامه دارد و هیچ‌وقت مسابقات تمام نمی‌شود. ما باید سال به سال کار کنیم و در مسابقات حاضر شویم. قطعا با کار و تلاش بیشتر و درس‌گرفتن از اشتباهات گذشته می‌توانیم در سال‌های آینده به نتایج بهتری در سطح آسیا و حتی جهان دست پیدا کنیم.
رحیمی: دنبال مقصر نیستم؛ مسئول شکست منم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر