گروه ورزشی پارس دان
پورشیب: کاراته‌کاهای ایران الگوی خارجی‌ها هستند
شهروند: کاراته که از چند سال قبل اوج گرفته و مدال‌های تاریخی را کسب کرده، همچنان به افتخارآفرینی در میادین جهانی ادامه می‌دهد. ملی‌پوشان این رشته که از سال ٢٠٢٠ در توکیو وارد المپیک می‌شوند، برای کسب سهمیه این رقابت‌ها مسیر خود را از لیگ جهانی پاریس آغاز کردند. در این رقابت‌ها تیم کومیته کشورمان به‌عنوان قهرمانی در بخش مردان رسید و بدون شک ستاره این مسابقات هم ذبیح‌الله پورشیب بود. کاپیتان تیم‌ملی کاراته که یکی از ٢ طلایی ایران در این رقابت‌ها بود، مقابل حریف سرسخت ژاپنی در نیمه‌نهایی به برتری رسید تا برای تمامی مدعیان خط و نشان بکشد. در ادامه مشروح گفت‌وگوی «شهروند» با ذبیح‌الله پورشیب را می‌خوانید:
توانستی در مسابقات سطح بالای کاراته وان پاریس با عبور از تمامی حریفان به‌خصوص رقیب سرسخت ژاپنی قهرمان شوی.
بله، خدا را شکر می‌کنم. برای نخستین‌بار بود که توانستم «آراگا» رقیب اصلی‌ام از ژاپن را ٢بار پشت‌سر هم شکست دهم. من حریفانی از فرانسه، چین تایپه، کرواسی، ترکیه و ژاپن را قبل از فینال شکست دادم. در فینال هم یک رقیب مصری داشتم که جوان بود و چند ماه قبل قهرمانی امیدهای جهان شده بود. او تمامی حریفانش قبل از فینال را با اختلاف برده بود و من هم با آنالیزی که به همراه مربیان انجام دادیم، توانستم او را شکست دهم.
در مجموع عملکرد تیم‌ملی راضی‌کننده بود؟
تیم کومیته با کسب ٢ طلا و ٣ برنز نتیجه خوبی کسب کرد. ما بار دیگر نشان دادیم در بالاترین سطح کاراته دنیا رقابت می‌کنیم. البته این مسابقات به شکل جدیدی برگزار می‌شد و کسب خوشرنگ‌ترین مدال کار سختی بود. چند نفر دیگر هم بدشانسی آوردند، وگرنه می‌توانستیم بیشتر مدال طلا کسب کنیم.
مسیر برای کسب سهمیه المپیک از ابتدای سال ٢٠١٨ آغاز شده و از این پس تمامی رقابت‌های کاراته وان از اهمیت بالایی برخوردار است؟
مسابقات پاریس صددرصد از اهمیت بالایی برخوردار بود. با تصمیم فدراسیون جهانی در هر وزن فقط ۶۴نفر برتر می‌توانند شرکت کنند که سطح رقابت‌ها را بالاتر برده است. باید طوری برنامه‌ریزی کنیم که در طول ٢سال آینده بهترین نتایج را بگیریم و سهمیه‌های کاملی را برای المپیک ٢٠٢٠ به دست آوریم. تیمی همدل و با کادرفنی سطح بالا داریم. از سوی دیگر فدراسیون هم به نوبه خود تلاش می‌کند و حمایت‌های لازم را انجام دادیم. جالب این‌که حتی در برخی از اوزان رقابت بین ۴، ۵نفر در داخل ایران وجود دارد تا کدام‌یک به مسابقات بین‌المللی اعزام شوند. این نشان می‌دهد که چقدر استعداد در کاراته داریم.
خودت هم تجربه زیادی داری اما به نظر می‌رسد برای گرفتن طلای المپیک تا سال ٢٠٢٠ ادامه می‌دهی؟
من تازه ٢٩ساله هستم. من از جوانی در تیم‌ملی بودم و شاید خیلی‌ها فکر می‌کنند که سن من بالاست. البته در همین لیگ جهانی کاراته وان پاریس در برخی از اوزان نفرات ٣٣ یا ٣۴ساله به فینال رسیدند. این نشان می‌دهد که سن یک عدد است. کاراته نیاز به هوش بالا دارد و عکس‌العمل‌ها هم باید قوی باشد. قطعا با طلایی که در این رقابت‌ها گرفتم، باانگیزه‌تر از قبل ادامه می‌دهم، چون هر نفری که قهرمان می‌شود، بیشتر او را آنالیز می‌کنند. من تا قبل از این مسابقات رنکینگ پنجم دنیا بودم که با صعود ٢، ٣ پله‌ای بعد از این قهرمانی وضع بهتری پیدا می‌کنم.
سال آینده هم برای کاراته با توجه به برگزاری بازی‌های آسیایی و مسابقات جهانی، سال مهمی به نظر می‌آید؟
بله، همین‌طور است. هم بازی‌های آسیایی و هم مسابقات جهانی رویدادهای مهمی هستند. امیدوارم بتوانم نماینده شایسته‌ای در این رقابت‌ها برای کشورم باشم. مطمئنا کاراته مثل همیشه می‌تواند سرافراز از این رقابت‌ها بیرون بیاید.
بعد از المپیکی‌شدن کاراته تغییری در نگاه‌هایی که به این رشته وجود دارد، احساس کردی؟
توقعات از کاراته بالا رفته و شنیدم که وزیر ورزش هم چندباری در صحبت‌هایش به‌عنوان یک رشته مدال‌آور روی کاراته برای المپیک ٢٠٢٠ حساب باز کرده است. به‌هرحال همان‌طور که گفتم، کاراته شایستگی خود را در میادین مختلف ثابت کرده و بازتاب خوبی هم در رسانه‌ها داشته است. افزایش توجهات به کاراته باعث بالارفتن انرژی ما می‌شود اما همه باید درک کنند که کاراته چه جایگاهی دارد. امیدوارم نخستین تجربه المپیکی ما با بهترین نتایج در توکیو همراه شود.
پس کمبودی برای پیشرفت بیشتر کاراته احساس نمی‌کنی؟
کمبود که همیشه هست. خیلی از مشکلات کاراته به خاطر نبود اسپانسر و عدم حمایت مناسب است. خیلی بد است که کاراته هنوز یک کمپ برای تیم‌های ملی ندارد. هر زمان ما می‌خواهیم به اردو برویم، باید یک مکان جدید برای اسکان پیدا کنیم. فکر می‌کنم کاراته بعد از فوتبال دارای بیشترین عضو در ورزش ایران است که بیش از یک‌میلیون ورزشکار دارد. دیگر بهانه‌ای هم بابت المپیکی‌نبودن کاراته موجود نیست و امیدوارم مسئولان نگاه ویژه‌ای داشته باشند.
در آخر می‌خواهم درباره تدریس کاراته‌کاهای ایرانی در کشورهای دیگر توضیح بدهی که خودت هم چندبار سابقه این کار را داشتی؟
چند سالی است در کل دنیا به کاراته ایران احترام می‌گذارند. خیلی از بازیکنان و مربیان در کل دنیا از ملی‌پوشان ایران الگوبرداری می‌کنند و این برای ما افتخار است. با این حال هیچ‌وقت در باد این موضوع نمی‌خوابیم، چون ملی‌پوشان ما به کشورهای مختلف دعوت می‌شوند و تدریس می‌کنند، پس همیشه برنده‌ایم. اتفاقا بیشتر تمرکز می‌کنیم تا این روند را ادامه دهیم و بتوانیم بیش از قبل خودمان را به‌عنوان یک ایرانی در جهان مطرح کنیم. دلیل دعوت کشورهای دیگر هم این است که کاراته‌کاران ایرانی جدا از گرفتن نتیجه خیلی زیبا و فنی مبارزه می‌کنند. همین باعث می‌شود تا کشورهای مختلف درخواست کنند تا ورزشکارانی که هنوز از دنیای قهرمانی خداحافظی نکردند، برای تدریس به کشورشان بروند.
پورشیب: کاراته‌کاهای ایران الگوی خارجی‌ها هستند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر