گروه خبری پارس دان
خالی بندی کیمیایی با سُس پولاد در قاتل اهلی
روزنامه جوان: مسعود کیمیایی مدت‌هاست به فیلمسازی تبدیل‌شده‌است که نمی‌تواند حرف‌ها و افکار بزرگش را در ظرف سینما بریزد. فیلم‌های متأخر او به مجموعه تصاویر و دیالوگ‌هایی تبدیل شده‌است که برای مخاطب ملال‌آور و بی‌سر و ته هستند.
قاتل اهلی به عنوان اثری سینمایی بیش از اندازه شل و بی‌قواره است. می‌توان ثابت کرد که آقا پولاد علاوه بر نابازیگر بودن در خوانندگی نیز کوچک‌ترین استعدادی ندارد و پدر خوب بود به خواسته تهیه‌کننده تن می‌داد. از سویی دیگر امیر جدیدی هم برای تبدیل‌شدن به بازیگری شاخص مانند آنچه در برخی فیلم‌های متقدم‌تر کیمیایی شاهد بودیم، استعداد و امکان لازم را ندارد
پرویز پرستویی در «قاتل اهلی» به‌رغم تلاش زیادی که برای متفاوت‌بودن انجام می‌دهد، اما نمی‌تواند خود را از شمایل نقش‌هایش در آژانس شیشه‌ای و بادیگارد برهاند و مدام مخاطب را به یاد همان نقش‌ها می‌اندازد. کاراکتری که از عالم و آدم طلبکار است و با همه با فریاد و دعوا سخن می‌گوید برای پرستویی قدری تکراری به نظر می‌رسد.
از همه بدتر طنز‌آلود‌بودن برخی پلان‌های فیلم است؛ موضوعی که باعث شد کیمیایی حین تماشای فیلم در جشنواره ناخواسته با آن روبه‌رو شود و نسبت به آن واکنشی احساسی اتخاذ کند. مثل صحنه حضور سیاوش در استخر برای انتقام‌گیری از سرکرده مافیای اقتصادی که معلوم نمی‌شود چگونه و از چه راهی وارد خانه و استخر خصوصی یک قاچاقچی حرفه‌ای شده است. واقعیت این است که کیمیایی بیش از اینکه شوق و انگیزه خلق اثری هنری را داشته باشد، افکار دهان‌پرکن و ژست‌های آنچنانی ذهنش را درگیر کرده و همین افکار فنون سینمایی را در ذهن او به حاشیه برده است. صحنه‌های بی‌ربط و خنثایی که به طور سلسله‌وار می‌آیند و می‌روند و انسجام‌نیافتگی آنها مخاطب را گیج و سردرگم می‌کند. پلان‌های طولانی و بی‌ربط که آوازخوانی و کنسرت پولاد را نشان می‌دهد، ملال‌آورترین اجزای فیلم را تشکیل می‌دهند؛ همان پلان‌هایی که گفته شد پس از پایان فیلمبرداری به طور مجدد ضبط و به فیلم اضافه شده است
«قاتل اهلی» یک فیلم خانوادگی است که پدر در آن سعی کرده آقازاده‌اش را هر طور شده به چهره‌ای مطرح تبدیل کند و در این وادی نیز مانند باقی قضایا گوش‌هایش را بر حجم سنگین نظراتی که اعتنا به آنها می‌توانست راه‌گشا باشد، به طور کامل بسته است
شرایط کارگردان‌های نسل قدیمی ایران واقعیتی تراژیک را نشان می‌دهد، اینکه ناصر تقوایی، بهرام بیضایی، داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی دقیقاً در چه منظومه و دنیایی سیر می‌کنند، می‌تواند موضوع یک مبحث در روانشناسی اجتماعی باشد
گروه خبری پارس دان
خالی بندی کیمیایی با سُس پولاد در قاتل اهلی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر