گروه خبری پارس دان
بازآفرینی افسانه شیرین در زلزله کرمانشاه
خبرگزاری ایلنا: قسمت بیستم «رادیو آکواریوم» با عنوان «شیرین قصری نداشت که بلرزد» بازآفرینی افسانه نظامی گنجوی با موضوع زلزله خسرو در کرمانشاه است، که در قالب داستانی نو به دو زبان کردی و فارسی، به توصیف روایتی عاشقانه از وضعیت مردم زلزله‌زده و نقد پیمانکاران رنج و مدیریت نامتمرکز کمک‌های مردمی پرداخته است.
به گزارش ایلنا، در این قسمت که با پیشنهاد و همکاری مخاطبان و اعضای کرد زبان کانال رادیو به دو زبان کردی و فارسی تولید و پخش شده، روایتی تازه از مثلث شیرین، خسرو و فرهاد با گونیای نظامی در خمسه می‌شنویم.
موسیقی این قسمت آهنگ و تصنیف زیبای کردی «واران وارانه» با صدای شهرام ناظری به همراه ارکستر سمفونیک ارمنستان با رهبری لوریس چکناواریان موسیقی است.
می‌دانم آدم‌ها بنّاهای اشک‌اند، پیمانکارانِ رنج
طعنه به خسرو و پیمانکاران فحوای بخشی از رادیو آکواریوم بیست را تشکیل می‌دهد. در بخش «مرثیه برای میخی که عاشقی سستش کرده بود»، از دو گوینده رادیو، سحر اختر، مجری کرد زبان و مریم خامدار، مجری فارس‌زبان می‌شنویم: «شنیده‌ایم که کوه‌ها میخ‌های روی زمین هستند، هفته پیش که کرمانشاه لرزید من فقط یاد خسرو افتادم. نه یاد فرهاد و نه شیرین هم. خسرو میخ آن نقطه از زمین را شل کرده بود، حکمی کرده بود به قیمت آنکه کرمانشاه (و بعد از آن اشک توی چشم‌های ما بلرزد و هُرّی فرو بریزد. حکم کرده بود و پای حرفش نایستاده بود. یعنی وقتی داشته به فرهاد می‌گفته که تو بیستون را بکَن از جا و من دل از شیرین می‌کَنَم. با همه لباس‌هایش روی سکّوی حمّام نشسته بود و بخار پر کرده بود حمّام را و فرهاد ایستاده بوده پشت در؟ نمی‌دانم. اما می‌دانم آدم‌ها بنّاهای اشک‌اند، پیمانکارانِ رنج.»
در ادامه خبر تکان دهنده زلزله چنین روایت شدهاست: «لَخته لَخته از حَنجره‌ها و دلِ گوشی‌ها بیرون می‌ریختند، می‌گفتند قصر شیرین هم لرزیده سخت، حالا یاد شیرین افتاده بودم. یادم است اوّلین ویدئویی که از حادثه دیدم، پیرزنی کرد را نشان می‌داد که پای ویرانه‌های خانه‌اش می‌مویید، شاید از فراقِ کسانی که زیرِ سقفِ خانه‌اش مانده بودند زیرِ پتو: پتویی از بِتون. مثل لباس از گُلمیخِ جانش کنده شده بودند عزیزهایش؛ یکباره افتاده بودند روی زمین مرطوب از اشک، سَربینهٔ خسرو! یک آن با خودم گفتم شاید خود شیرین است پیر زن، گریه‌ام گرفت. پای بدقولی پیر شده بود شیرین …»
خوفناکم از این بیاعتمادی منتشره از کندوها
«آب نشست می‌کند روی چادر، آب مثل بیاعتمادی نشت می‌کند، بیاعتمادی از بدقولی پایین می‌ریزد، از اینکه کسانی بلد تصمیم گرفتن نیستند، نقص دارد و نه محکم است، فرو می‌ریزد، حالا من هم خوشحالم و هم خوفناکم از این بیاعتمادی منتشره از کندوهایی که پس از نخستین حادثه، مردم خودشان ساختند و قطره قطره اثر مهربانی شان را به کرمانشاه فرستادند، حتی اگر شیشه ها عسلی هدر شد در مدیریتی نامتمرکز.» این جملات بخشی از صحبت‌های یاسین حجازی، سردبیر رادیو آکواریوم است.
گروه خبری پارس دان
بازآفرینی افسانه شیرین در زلزله کرمانشاه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر