گروه خبری پارس دان
بازی های ویدئویی خسته کننده شده‌اند؟
روزنامه ابتکار: چند سالی می‌شود که بازی‌های ویدیویی به یکی از سرگرمی‌های اصلی انسان‌های مدرن تبدیل شده‌اند. بازی‌ها جدا از تسخیر اتاق نشیمن خانه‌های‌مان، راه به هر دیوایس هوشمند دیگری پیدا کرده‌اند.
هر روزه بازی‌های جدیدی روی کنسول‌های قدرتمند یا موبایل‌های هوشمند منتشر می‌شوند و هر از گاهی، تب و تاب موفقیت یکی از آن‌ها به صدر لیست اخبار راه پیدا می‌کند. همین سال پیش بود که میلیون‌ها نفر مشغول پیدا کردن پوکمون‌های گمشده بازی Pokémo- Go بودند و هر روز آمار جدیدی از رکوردشکنی‌های عجیب و غریب این عنوان به گوش می‌رسید.
جدا از پیشرفت و سودآوری سرسام‌آور بازی‌ها، عده‌ای که اکثریت آن‌ها را جمعیت گیمرهای حرفه‌ای تشکیل می‌دهد، بر این باور‌اند که بازی‌های ویدیویی جدید به اندازه کافی سرگرم‌کننده نبوده و آن‌ها دیگر نمی‌توانند ساعت‌های طولانی از وقت خود را سرگرم زیر و رو کردن دنیای یک بازی کنند. به جز اینکه کم شدن علاقه نسبت به بازی ها گاهی اوقات دلایل مشخصی مثل بالارفتن سن یا تغییر شرایط زندگی و شخصیتی دارد، اما عوامل دیگری در بازی‌های امروزی وجود دارند که باعث شده‌اند تا غرق شدن در دنیای بازی‌های ویدیویی به اندازه گذشته لذت بخش نباشد.
آیا دیگر هیچ ایده تازه‌ای برای بازی ساختن وجود ندارد؟
یکی از بزرگ‌ترین انتقادهای افرادی که بازی‌های سال های اخیر را خسته‌کننده می‌دانند، تکراری شدن بازی‌ها و نبود آثاری با ایده‌های ناب است. به عقیده آن‌ها، بسیاری از بازی‌ها در عمل یکسان بوده و تنها کلونی از اسامی بزرگ‌تر از خودشان هستند. بازی‌های اکشن اول شخص به برداشتی از سری «کال او دیوتی» تبدیل شده و حتی از زامبی‌ها بیش از اندازه و بیشتر از گذشته در بازی‌ها استفاده می‌شود؛ برای مثال، در هنگام ظهور زامبی‌ها در بازی‌ها، چه کسی فکرش را می‌کرد که این مردگان متحرک، حتی به غرب وحشی و دنیای Red Dead Redemptio- هم راه پیدا کنند. شاید یکی از دلایل اصلی شماره‌دار شدن بازی‌ها و کم شدن عناوین بزرگی که ایده اولیه کاملاً متفاوتی دارند، ریسک‌پذیری کمتر سازندگان بازی‌ها نسبت به گذشته است.
بازی‌سازی به یک صنعت پول‌ساز تبدیل شده و همین موضوع باعث می‌شود تا بازار این صنعت، بی‌رحم‌تر از گذشته باشد. هزینه ساخت بازی نسبت به قبل افزایش زیادی پیدا کرده و گاهی تا هزار نفر نیروی متخصص برای تولید یک بازی بزرگ، مشغول کار می‌شوند. ایده‌های کاملاً نو در بسیاری از موارد ریسک بسیار بالایی داشته و صورتی که نتیجه کار به اندازه ایده اولیه جذاب نبوده و با استقبال خریداران روبه‌رو نشود، ضرر جبران‌ناپذیری را برای ناشران و سازندگان آن بازی، به ثمر خواهد گذاشت؛ تا جایی که حتی عرصه تنها یک بازی ناموفق در فروش، در بسیاری از موارد باعث بسته شدن استودیو سازنده آن بازی خواهد شد.
استودیو United FronGames که عناوین خوبی را در کارنامه‌اش داشت و مدتی پیش Sleeping Dogs را برای فروش بیشتر روانه نسل هشتم کرده بود، به دلیل فروش نسبتاً کم بازی‌های خود که حتی نسبت به عناوین مشابه خلاقانه و متفاوت بودند، ورشکست و بسته شد. امروزه از این دست تعطیلی‌ها دیگر اتفاقی عجیب در صنعت بازی‌های ویدیویی نبوده و در بعضی از موارد ورشکستگی، حتی گریبان نام‌های محبوب و خاطره‌انگیز هنر هشتم را هم می‌گیرد.
آیا بخش آنلاین بازی‌ها برای گیمرهای قدیمی به اندازه کافی جذاب نیست؟
بسیاری از شما حتما در گذشته، به تنهایی و در دنیای خود، غرق فتح و زیر و رو کردن دنیای یک بازی شده‌اید؛ اگر سن‌تان هم اجازه بدهد، حتما بازی‌های زیادی را به یاد خواهید آورد که به علت جذابیت بالای خود، خواب و خوراک و زندگی عادی را از شما می‌گرفتند. در گذشته نه‌چندان دور و روزهایی که اینترنت به پر رنگی زمان حال، اساس زندگی مدرن را تشکیل نداده بود، مفهوم سرگرم شدن در بازی‌ها، بر اساس تجربه یک یا نهایتاً دونفره شکل می‌گرفت. همین موضوع باعث می‌شد تا بازی‌سازان بر هر چه جذاب و قابل تکرار بودن بخش‌های متخلف بازی متمرکز شده و در نهایت بسیاری از بازی‌ها به تجربه عمیق و در نتیجه لذت‌بخش و ماندگاری تبدیل شوند.
با اضافه شدن و جان گرفتن بخش چندنفره در بازی‌های امروزی، بازی کردن در اکثر زمان‌ها دیگر یک تجربه فردی نیست. امروزه بازی‌هایی صرفاً با هدف تمرکز بر بخش چند نفره عرضه شده و بسیاری از گیمرها، وقت زیادی را صرف کشتن و یا به دست آوردن رکوردهای تکراری در محیط های تکراری می‌کنند. البته سالانه بازی‌هایی عرضه می‌شوند که جدا از بخش چندنفره مناسب، به بخش داستانی توجه زیادی نیز داشته و حتی بازی‌های چندنفره با محوریت داستانی نیز در حال جا افتادن در این صنعت هستند؛ اما مشخص است که بازی کردن دیگر به اندازه گذشته یک تجربه خصوصی و شخصی نیست، حتی عملکرد و تجربیات شما در بخش‌های تک نفره نیز در بسیاری از موارد با دیگران به اشتراک گذاشته می‌شوند. جامعه مجازی اکثر بازی‌های آنلاین هم آن چنان دوست‌داشتنی و مناسب نیست که از آن‌ها به عنوان یک جایگزین خوب برای کری‌خوانی‌های خاطره‌انگیز و جذاب دونفره قدیمی یاد کنیم.
نوتیفیکیشن‌هایی با موضوع آماده شدن برای یک نبرد کاملاً مشخص و یکسان با نبردهای قبلی، بارها در تلفن‌های همراه یا اکانت استیم‌تان، برای شما حتی در طول تجربه بخش تک نفره ارسال خواهد شد. مجموع این پیشرفت‌ها با هدف سرگرم کردن بیشتر مخاطب شکل گرفته باشند اما شاید ناخواسته آرامش شما در حین بازی کردن را سلب کرده و اجازه غرق شدن در دنیای خودتان و بازی را به شما ندهند.
آیا مفهوم سرگرمی در بازی ها تغییر کرده؟
پیشرفت تکنولوژی و سخت‌افزار در بازی‌ها، جدا از این که امکانات زیادی را برای سازندگان فراهم کرده، تاثیرات منفی غیر مستقیمی را بر بازی ها گذاشته است. بازی‌های امروزی در بسیاری از اوقات در گرافیک و تکنولوژی‌های جدید استفاده شده در آن‌ها خلاصه می‌شوند. بسیاری از گیمرهای دو آتشه بر این باورند که بازی‌های گرافیک محور و سینمایی امروزی، هدف اصلی بازی و بازی کردن را از یاد برده‌اند. به عقیده این عده، سازندگان این سبک بازی‌ها قصد دارند تا با ارائه گرافیک بالا یا صحنه‌های سینمایی متعدد، به مخاطبان خود، توهم حس سرگرم شدن را القا کنند. اما در بسیاری از موارد، نتیجه کار راضی‌کننده نیست و تماشای خراب شدن یک سد در قسمت سوم «کرایسیس» یا صحنه‌های سینمایی قوی The Order: 1886 به اندازه کافی، نظر گیمرها را به خود جذب نمی‌کند و آمار فروش پایین بازی‌های ذکر شده، گواه بر این موضوع است.
سندروم ماموریت جانبی در بازی‌های امروزی هم به یکی از دردسرهای اصلی گیمرها تبدیل شده است. به جز نام‌های اندکی مثل سری «ویچر» که در آن کامل کردن ماموریت‌های جانبی نیز عمق و گستردگی بالایی دارد، این بخش در بسیاری از موارد، تنها برای طولانی‌تر شدن بازی‌ها به کار گرفته می‌شود. انجام کارهای تکراری، از جمع‌آوری آیتم خاصی گرفته تا از بین بردن یک هدف به شکل مشخصی، همگی بخش‌های جدا‌نشدنی از بازی‌های امروزی هستند.
آیا باید بی‌خیال بازی‌ها شد؟
جدا از تمام مشکلاتی که با مدرنیزه شدن بازی‌های ویدیویی به وجود آمده‌اند، پاسخ مشخص به این سوال تنها گزینه «خیر» است. بسیاری از مشکلاتی که در متن به آن‌ها اشاره کردیم، در اکثر موارد، تنها با دادن استراحتی به خودتان و کنسول یا هر وسیله‌ای که با آن به انجام بازی می‌پردازید، حل خواهند شد. بهتر است برای کوتاه یا میان مدت، به سراغ روش‌های سرگرم شدن دیگری مثل خواندن کتاب و تماشای فیلم رفته تا عطش بازی کردن در شما جان دوباره بگیرد. شاید اگر ۵ نسخه اخیر «فیفا» یا «کال او دیوتی» را به صورت مداوم تجربه کرده باشید، دیگر علاقه‌ای برای تجربه قسمت‌های جدید عناوین یاد شده، نمانده باشد؛ البته این موضوع به این معنا نیست که این دو سری و یا مجموعه‌ها و اسامی نام‌دار بازی‌های ویدیویی در حال پیشرفت نیستند.
صنعت بازی‌های ویدیویی همواره در حال بزرگ‌تر شدن و پوست‌اندازی است؛ البته این صنعت سال‌های پیشرفت با شیب بالا و هیجانی خود را تجربه کرده و حال به ثبات و پیشرفت مدوام اما با شیب ملایم‌تری رسیده است. تغییر در بازی‌ها، با سرعت کمتری نسبت به گذشته اتفاق می‌افتد و اگر برای مدتی از آن چه در این صنعت می‌گذرد، بی‌خبر باشید، متوجه تغییرات مهم و قابل‌توجهی در بازی‌ها خواهید شد. جدا از آن، استورهای کنسول‌ها و رایانه‌های شخصی پر است از عناوین کوچک و متنوعی که به الگوهای مشخص بازی‌های امروزی، توجه نکرده و با تمرکز زیاد به المان‌های نوستالژیک، همزمان ایده‌های ناب و گاه دست‌نخورده‌ای را در خود جای داده‌اند. بازی و فرهنگ بازی کردن، هنوز به قوت به کار خود ادامه داده و به هیچ عنوان زمان ترک این سرگرمی بی‌خطر و نسبتاً کم‌هزینه که در فراز نشیب زندگی، حال شما را بهتر کرده، فرا نرسیده است.
گروه خبری پارس دان
بازی های ویدئویی خسته کننده شده‌اند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر