گروه خبری پارس دان
تشکیل کمیته پیگیری سرنوشت امام موسی صدر
روزنامه اعتماد: مرداد ماه ١٣۵٧ بود. سید ۵٠ساله زاده قم که در خاورمیانه به عنوان پرچمدار بازسازی هویت و انسجام شیعیان شناخته می‌شد و در لبنان «موسسه صنعتی جبل» را که محلی برای کادرسازی شیعیان به حساب می‌آمد پایه‌گذاری کرده بود، در سفر دوره‌ای خود به کشورهای عربی- اسلامی برای جلوگیری از تجاوزات اسراییل به جنوب لبنان به الجزایر سفر کرد.
سفر دوره‌ای امام موسی صدر به شمال آفریقا سرنوشت عجیب و مبهمی پیدا کرد. او در آنجا با رییس‌جمهور الجزایر، هواری بومدین و محمد صلاح یحیاوی از رهبران جبهه آزادیبخش ملی دیدار و گفت‌وگو کرد. در این دیدارها به وی پیشنهاد شد دعوت معمر قذافی، رهبر لیبی را قبول کرده و از این کشور دیدار و سفر دوره‌ای خود را تکمیل کند. سفری که به گفته دوستداران سید موسی کاش هیچ‌وقت انجام نمی‌شد.
امام موسی صدر روز جمعه سوم شهریور ١٣۵٧ و تنها چند ماه قبل از انقلاب اسلامی ایران، از الجزایر وارد لیبی شد. رسانه‌های خبری لیبی هیچ اشاره‌ای به حضور میهمان رسمی خود نکردند و از برنامه‌های او در این سفر هیچ خبری منتشر نشد. قرار بود سید موسی بعد از این سفر عازم ایتالیا شود.
سفری که به گفته قذافی انجام شده اما مقامات ایتالیایی آن را تکذیب و ورود امام موسی‌صدر به این کشور را انکار می‌کنند. به گفته برخی، قذافی یک مسافر دیگر را به جای سیدموسی راهی ایتالیا کرد تا این رهبر کاریزماتیک شیعیان در جایی از تاریخ و احتمالا در لیبی مفقود شود.
وقتی هیچ شاهدی وجود ندارد
روایت‌ها از دیده شدن امام موسی صدر بسیار است. فروردین ٩١ بود که حسنی مبارک، رییس‌جمهور مخلوع مصر مدعی شد که سرهنگ قذافی، امام موسی صدر را در لیبی پس از یک مشاجره کشته است. مبارک در یادداشت‌های خود نوشت: قذافی امام موسی صدر را به شام دعوت کرد و در آن هنگام نوار صوتی را برای وی پخش کرد که از مصر به دست او رسیده بود.
در این نوار صوتی امام موسی صدر، انور سادات رییس‌جمهور مصر را تهدید کرده بود که لیبی را به سرنوشتی چون لبنان دچار خواهد کرد و پس از آن مشاجره‌ای کلامی بین امام موسی صدر و قذافی درگرفت، در آن زمان بود که قذافی و نیروهایش امام موسی صدر و همراهانش را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
او در بخش دیگری از یادداشت خود آورد: قذافی ابتدا دستور داد ابزار شکنجه را حاضر کنند و خود شخصا امام را شکنجه داد. امام موسی صدر پس از چهار ساعت شکنجه از هوش رفت و قذافی بعد از این حادثه دستور کشتن فوری امام موسی صدر را صادر کرد. قذافی در نهایت به زیردستان خود دستور داد، امام و همراهانش را به قطعه‌های سنگین آهنی بسته و آنان را به داخل دریای مدیترانه و در آخرین منطقه مرزی آب‌های لیبی بیندازند.
مبارک تاکید کرده است که پیکر امام موسی صدر و همراهانش در دریا از بین رفته است و قذافی پس از آن، همه شاهدان این ماجرا را به قتل رساند و غیر از خودش هیچ شاهد دیگری دراین‌باره وجود ندارد.
موضع‌مان براساس اسناد است نه احساسات حالا ٣٩ سال از آن ماجرا می‌گذرد.
با کشته شدن قذافی به دست انقلابیون لیبی عامل اصلی این اتفاق از بین رفته و هنوز سرنوشت امام موسی‌صدر مشخص نیست. هر سال در سالگرد مفقود شدن سید موسی، بزرگداشتی برای او برگزار و درباره سرنوشتش بحث و گفت‌وگو صورت گرفته و مدارکی مبنی بر احتمال زنده بودن او ارایه می‌شود.
دیروز هم ایسنا از دیدار خانواده و اعضای موسسه امام موسی صدر، با اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی خبر داد. در این دیدار خانواده امام موسی‌صدر اخبار و اطلاعات مربوط به حیات امام را که بعد از سقوط معمر قذافی، دیکتاتور لیبی به دست آمده است، ارایه کردند و حورا صدر، فرزند امام موسی صدر با تاکید بر این نکته که موضع خانواده بر اساس احساسات نیست و بر پایه اسناد و اطلاعات است، اظهار کرد: این‌بار آمده‌ایم از شما سوال کنیم که چه باید کرد و شما چه اقدامی برای این قضیه انجام می‌دهید.
آیا صبر بیش از این رواست؟ صبر و سکوت درباره شخصیتی که حضورشان در ایران، لبنان و منطقه می‌توانست تاثیرگذار باشد. همچنین علاءالدین بروجردی، رییس کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس با تجلیل از شخصیت و فعالیت‌های امام موسی صدر گفت: معتقدیم این مرد بزرگ به عنوان چهره برجسته مقاومت لبنان و منطقه در قید حیات هستند و مطالبه آزادی ایشان نه تنها مطالبه بحق خانواده بلکه مطالبه و وظیفه‌ای ملی و اسلامی و انقلابی است. نام این بزرگمرد باید زنده بماند و مطالبه رسمی از دولت لیبی باید استمرار پیدا کند.
توان کافی به کار برده نشده است
خانواده امام موسی صدر در تمام این سال‌ها پیگیر بوده‌اند. این را اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس هم اعتراف کرده‌اند. روز گذشته، جواد کریمی قدوسی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس هم بیان کرد: تنها کمیته ثابت و پیگیر در این قضیه خانواده امام بوده‌اند که شبانه‌روز برای آن تلاش کرده‌اند.
به عنوان عضوی از مجلس که در دوره قبل نیز پیگیر این قضیه بوده‌ام امروز اعتراف می‌کنم که جمهوری اسلامی درخور شأن این اتفاق، توان کافی به کار نبرده است. وی ادامه داد: وقتی چنین شخصیت‌هایی دچار چنین سرنوشت‌هایی می‌شوند، دولت‌های متبوع به‌طور دایم پیگیر آزادی آنان هستند. این موضوع نیز باید به مطالبه‌ای بین‌المللی تبدیل شود. پیگیری‌ها هنوز در حد همدردی است.
در ادامه مجتبی ذوالنوری از دیگر اعضای کمیسیون امنیت ملی یادآور شد: مقاومت، مرهون شخصیت امام موسی صدر است و هیچ دلیلی مبنی بر شهادت ایشان نداریم و هیچ حجت شرعی برای اینکه جست‌وجو را رها کنیم، وجود ندارد. مجموعه دولت در سال‌های گذشته وظیفه خود را در این قضیه انجام نداده است.
بعد از سقوط قذافی زمان مساعدی برای پیگیری بود و زمینه فعالیت بیشتر فراهم بود که متاسفانه استفاده نشد. وی همچنین تصریح کرد: پیگیری نباید بر دوش خانواده باشد. آنان درد هجران و دوری را تحمل می‌کنند و نباید فشار بیشتری بر دوش‌شان باشد.
اگر مشابه این اتفاق برای تبعه کشور دیگری اتفاق افتاده بود بارها از این موضوع برای اعمال فشار استفاده می‌کردند. نظام جمهوری اسلامی به امام موسی‌صدر مدیون است و باید برای آزادی ایشان هزینه کند و دنیا را در مقابل این قضیه قرار دهد.
در این دیدار پیشنهاد تشکیل کمیته‌ای در این کمیسیون با حضور نماینده خانواده امام موسی صدر مطرح شد تا با کمیته پیگیری رسمی در لبنان همکاری و تبادل اطلاعات داشته باشد. خانواده امام عنوان کردند چنین کمیته‌ای می‌تواند از اجرای تفاهمنامه امضا شده میان لبنان و لیبی در مورد قضیه ربودن امام موسی صدر حمایت کند و شرایط اجرای هرچه سریع‌تر آن را فراهم سازد.
با گذشت ٣٩ سال از مفقود شدن امام موسی صدر باید دید آیا تشکیل این کمیته جدید می‌تواند کمکی به باز شدن معمای قصه پرغصه سیدموسی بکند یا همچنان مثل سال‌های گذشته دوستدارانش باید داستان‌های متفاوتی از سرنوشت او بشنوند.
گروه خبری پارس دان
تشکیل کمیته پیگیری سرنوشت امام موسی صدر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر