۱۳۹۶ تیر ۱۲, دوشنبه

مفهوم حقوق بشر در غرب مورد اختلاف است/ نقد سارتر به جنگ ویتنام



تیم خبری پارس دان

مفهوم حقوق بشر در غرب مورد اختلاف است/ نقد سارتر به جنگ ویتنام



به گزارش خبرنگار مهر، همایش «ایالات متحده، حقوق بشر و گفتمان سلطه» به مناسبت هفته حقوق بشر آمریکایی روز یکشنبه یازدهم تیر ماه در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران برگزار گردید. این همایش که به همت مرکز تحقیقات سیاست خارجی و دیپلماسی عمومی دانشگاه تهران و انجمن ایرانی مطالعات جهان و مؤسسه اسلامی حقوق بشر لندن و دانشکده مطالعات جهان برگزار گردید با سخنرانی اساتید دانشگاه های ایران و آمریکا به کار خود ادامه داد.


در ابتدای همایش دانیل کوالیک، استاد حقوق بشر بین الملل دانشکده حقوق دانشگاه پیتزبرگ با موضوع  «آمریکا و امپریالیسم، به نام حقوق بشر» به سخنرانی پرداخت. وی گفت: به دنبال تهاجم نظامی آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ ،مباحث گسترده ای در محافل رسانه ای با محوریت این موضوع آغاز شد که هدف دولت بوش از ملت سازی در عراق چیست. اگرچه این روزها به ندرت از عبارت ملت سازی به عنوان یکی از اهداف سیاست خارجی آمریکا مطلبی شنیده می شود.


وی ادامه داد: واقعیت آزار دهنده این است که آمریکا واقعا به هیچ وجه قصد ندارد در خاورمیانه یا هر جای دیگر در ایجاد ملتی مقتدر نقش داشته باشد. بلکه برعکس، همان طور که بارها و بارها شاهد بوده ایم، مثلاً در کشورهایی نظیر یوگوسالوی، سودان، لیبی، یمن، سوریه، سومالی و اوکراین هدف آمریکا به صورت روزافزون بر تخریب و بالکانیزه کردن کشورهای مستقل استوار است. اهداف آمریکا در ویتنام نیز نابودی هرگونه دورنمای کشوری مستقل و دست نخورده بود. ژان پل سارتر که همراه برتراند راسل ریاست دادگاه بین المللی جنایات جنگی را بعد از جنگ آمریکا در ویتنام برعهده داشت، می نویسند: آمریکا دو گزینه در اختیار ویتنامی ها قرار داد. یا کاپیتوالسیون را بپذیرید که به موجب آن کشور به دو نیم تقسیم خواهد شد و یک نیمه آن را عوامل آمریکا اداره خواهند کرد. گزینه ی دوم این که تقریباً همگی کشته شوید. سارتر می نویسد: حتی در حالت اول که در آن یک کشور مستقل به دو نیم تقسیم می شد، بخش ویتنام از نظر فیزیکی محو نمی شد، بلکه از نظر اقتصادی، سیاسی یا فرهنگی دیگر وجود خارجی نداشت. البته در حالت دوم، ویتنام به صورت فیزیکی محو می شد و آن گونه که آمریکا تهدید کرده بود بمب باران می شد و به عصر حجر باز می گشت.


در ادامه بو گراسکاب، استاد اقتصاد سیاسی بین الملل در دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا با موضوع «جنگ آمریکا با تروریسم: فرار از عنوان تروریسم» به سخنرانی پرداخت. وی گفت: برای بسیاری از شهروندان و سیاستمداران، این که یک نفر از منظر یک شخص تروریست و از منظر شخصی دیگر مبارز راه آزادی است، نقطه ی آغاز و پایان هرگونه مباحثه جدی درباره تروریسم است. این یک کلیشه پوچ و خطرناک است، زیرا در این تعریف حقایق قدرت پنهان شده است. نکته مهم این است که چه کسی مالک کلمه ترور است؟ کاری که آمریکا انجام می دهد گریز از تروریسم و در عین حال بمباران و کشتار است.


سپس خانم تانیا ماریا گلاش-بوزا سخنرانی خود را با موضوع «سیاست مهاجرت آمریکا و نقض حقوق بشر» آغاز کرد. استاد جامعه شناسی دانشکده علوم اجتماعی، علوم انسانی و هنر دانشگاه کالیفرنیا با اشاره به این نکته که در ۴۰ سال گذشته تعداد افرادی که دولت آمریکا بازداشت و یا اخراج کرده به میزانی چشمگیر افزایش یافته است، گفت: سیستسم های بازداشت مهاجران، مجموعه ای است از بازداشتگاه های وزارت امنیت داخلی، زندان های شهری و استانی، و زندان های خصوصی برای نگهداری افرادی که منتظر محاکمه یا اخراج هستند. بازداشت شدگان برای نقض هیچ مورد از قوانین جنایی زندانی نیستند. وزارت امنیت داخلی بازداشت غیر آمریکایی ها را با این ادعا توجیه می کند که چنین اقدامی تضمین خواهد کرد بازداشت شدگان در جلسات دادگاه مهاجرات شرکت خواهند کرد و اگر حکم به اخراج آن ها از کشور صادر شود، از آمریکا خارج خواهند شد. اما این وزارتخانه به طور معمول افرادی را بازداشت می کند که ظاهرا تهدیدی علیه کشور نیستند. وزارت امنیت ملی افرادی را بازداشت می کند که احتمال پیروزی آن ها در جلسات دادگاه به منظور اخراج از کشور بسیار زیاد است. افرادی که در نیروهای مسلح آمریکا خدمت کرده اند، مردمی که بیشتر عمرشان را در آمریکا زندگی کرده اند، مردمی که در آمریکا صاحب خانه و مراکز تجاری هستند، مردمی مانند جوزف دانتیکا که بیمار و از کار افتاده اند و مردمی که والدین، فرزندان، خواهران و برادران شان آمریکایی اند. وزارت امنیت داخلی حتی مردمی را بازداشت می کند که در حقیقت شهروندان آمریکا هستند اما نمی توانند این مساله را ثابت کنند. بازداشت مهاجران در آمریکا در حالی صورت می گیرد که کمترین اقدامات حمایتی درقبال آن ها به عمل می آید.


در ادامه نشست  آنتونی جیمز هال، استاد مطالعات جهانی شدن در دانشگاه لتبریج کانادا با موضوع «تاخت و تاز ایالات متحده به حقوق بشر برای توسعه امپراتوری آمریکا، از جنگ های سرخ پوستی تا جنگ جهانی با تروریسم» سخنرانی نمود. وی گفت: جنگ جهانی با تروریسم با مجموعه ای از عملیات همراه شده که بر فریب کاری گسترده استوار است. به دنبال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، طراحان جنگ جهانی با تروریسم یک دشمن جانشین به جای آن خلق و مسلح کردند و درباره تهدیدات ناشی از آن به تبلیغات گسترده پرداختند. جنگ جهانی با تروریسم در جبهه های مختلف نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و روانشناختی پیش برده می شود. این عملیات در داخل و خارج از کشورها شدیداً حقوق بشر و آزادی های انسانی را تضعیف کرده است. دموکراسی هایی که اکنون تو خالی به نظر می رسند. تحریفات صورت گرفته درباره ی جنایات ۱۱ سپتامبر این دروغ را توجیه می کند که برای هر اقدام تروریستی، جنگ درمان قطعی است. حال آن که جنگ افروزی، نمونه ای کامل از تروریسم است. معنای مشارکت در جنگ جهانی با تروریسم آن است که اجازه دهیم از عامه مردم به شدت جاسوسی شود تا تهدیدات حریم خصوصی مان شناسایی شود.


سخنران بعدی نشست محسن فاطمی استاد روانشناسی دانشگاه هاروارد بود. وی که با موضوع «ظرافت های روانشناختی حقوق بشر در دیدگاه اسلامی» به سخنرانی پرداخت گفت: دیدگاه اسلامی نسبت به موضوع حقوق بشر تفاوت دارد با تفاسیر منفعت طلبانه از انسانیت و رویکردها و سیاست هایی که به انسان نگاه مادی دارد و آن را مورد انتقاد قرار می دهد. امروز ما با پدیده بردگی مدرن مواجه هستیم که به صورت مخفی گرفتاری های بسیار زیاد و متنوعی را به وجود آورده است. تحت عناوین و پوشش هایی همچون پیشرفت و توسعه. اما اگر ریشه ای به قضیه نگاه کنیم اهداف سلطه طلبانه در آن وجود دارد. از طریق بازی های روان شناختی گوناگون و ارائه راه های مختلف شناخت، امکان گفتمان های مختلف مشروعیت را محدود می کنند و عقلانیت سود محور خود را که بر مبنای نگاه هژمونیک آن هاست طراحی و تجویز می کند. دیدگاه اسلامی به حقوق بشر این نگاه آن ها را به چالش می کشد و نگاه خود محورانه و مصرف گرای آنان را رد می کند. پیامبر اسلام صلح و رحمت را به عنوان ماهیت مدیریت روابط معرفی کرد. قرآن ریشه های بهترین نظم و ارزش های اخلاقی ممکن را به ما معرفی می کند. دیدگاه بین فرهنگی اسلامی تأکید بر ارزش هایی دارد که غیر قابل تغییر و جهانی هستند. پیامبران پیرامون روابط درون فردی، روابط بین فردی، رابطه با طبیعت و رابطه با خدا، اصول مدیریتی و ارتباطی به ما ارائه داده اند.


در ادامه نشست مقاله جیمز پتراس با عنوان «آمریکا و ایران، دو مسیر برقراری سلطه» و دیوید سوانسون با عنوان «پیامی از آمریکا برای ایران» قرائت شد.


سپس رابرت فانتینا، روزنامه نگار در حوزه صلح و عدالت اجتماعی به سخنرانی با موضوع «دوگانگی در سیاست های حقوق بشری آمریکا» پرداخت.


سهراب صلاحی، استادیار گروه حقوق دانشگاه جامع امام حسین (ع) با موضوع «آمریکا و حقوق بشر در اشغال عراق» سخنرانی کرد. وی گفت: از مهم ترین دلایل اشغال گران گسترش حقوق بشر در عراق بود اما به خصوص آمریکایی ها در زمینه ارتکاب شکنجه و خشونت جنسی در عراق به ویژه در زندان ابوغریب ضربه سنگینی به وجدان بشریت وارد کردند که شاید نتوان نمونه دیگری در تاریخ برای آن پیدا کرد. آن چه اشغال گران در عراق انجام دادند بسیار فراتر از تغییر یک رژیم بود. زیرا علاوه بر قتل عام های فجیع و گسترده افراد غیرنظامی، بسیاری از زیر ساخت های این کشور نابود گردید و هیچ گونه سلاح کشتارجمعی در عراق یافت نشد. اشغال گـران در طول اشغال این کشور از سلاح های غیرمتعارفی چون سلاح های شیمیایی، بمب های خوشه ای، گلوله های فسفر سفید و اورانیوم ضعیف شده استفاده نمودند که باعث شد پیامدهای انسانی و اجتماعی شدیدی بر این کشور و حتی تا حدودی منطقه وارد گردد که تشدید شدید پدیده ریزگردها تنها یکی از این پیامدهاست.


در ادامه حسن حسینی از گروه مطالعات آمریکای دانشکده مطالعات جهان با موضوع «فرمانروایی بر امواج موج بازی در فرامین: تحلیلی تمدنی درباره بشرحقوق و حقوق بشر» به سخنرانی پرداخت. وی گفت: امروزه حقوق بشر در حرف و عمل نمون های از فرمانروایی بر امواج و موج بازی در فرامین است که زمانی بریتانیایی‌ها و اکنون آمریکایی‌ها آن را پیاده می‌کنند. یکی از استادان فلسفه اسکاتلندی می گوید: انسان ها ۳ دسته اند: متمدن، وحشی و بربر. مبنای حقوق بشر و نگاه ۵۰۰ ساله آمریکا به تمدن سازی نه برابری انسان ها بلکه این دسته بندی از انسان ها است.


سپس حکیمه سقای بی ریا با موضوع «حقوق بشر و گفتمان های آمریکایی سازی قدرت نرم: نظام سلطه و مقابله با آن» سخنرانی کرد. وی گفت: زبان حقوق بشر جدید ترین گفتمان قدرت نرم آمریکایی سازی است که ایالات متحده از طریق آن تلاش می کند به سلطه خود بر جهان مشروعیت بخشد. اما مشخص شده است که استفاده آمریکا از گفتمان حقوق بشر به عنوان ابزار مشروعیت بخشی، نتیجه معکوس دارد. درست همان طور که مقوله مدرن سازی نتیجه عکس داد و به وابستگی منجر شد. برای رسیدگی به این مشکل، بازیگران بین المللی دولتی و غیر دولتی باید در راستای گفتمان سازی ضد سلطه حقوق بشری به مقابله با سلطه گری در بُعد معنایی حقوق بشر و در سطوح قانون گذاری، سازمانی و اعمال حقوق بشر بپردازند. این مسئله مهم است که بازیگران مزبور خود و فعالیت های شان را از واشنگتن جدا کنند. شرق شناسی و استثناگرایی آمریکایی باید به لرزه درآیند تا حقوق بشر تحول گرا ریشه بگیرد.


سید ابراهیم حسینی، عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) با موضوع «بررسی تطبیقی حمایت از حقوق بشر در اسلام و حقوق بین الملل معاصر» سخنرانی کرد. وی گفت: اصل عدم مداخله و اصل منع توسل به زور از جمله اصول کلی حاکم بر روابط بین المللی است که کلیات آن هم در نظام حقوقی اسلام و هم در نظام حقوق بین الملل معاصر پذیرفته شده است. البته در هر دو نظام حقوقی، موارد متعددی به عنوان استثنا بر این دو قاعده لحاظ شده است. در غرب در بین حقوق دانان در خصوص مفهوم حقوق بشر اختلاف نظر است. حسینی در ادامه به ریشه های این اختلاف نظرها و نقد تعدادی از اصول بیانیه حقوق بشر از منظر قرآن و احادیث پرداخت.


در انتهای نشست فؤاد ایزدی، عضو هیئت علمی گروه مطالعات آمریکای دانشکده مطالعات جهان با موضوع «دموکراسی آمریکایی و گسل های حقوق بشری» سخنرانی کرد. وی گفت: انتخابات اخیر آمریکا علاوه بر نمایان کردن واقعیت انحطاط اخلاقی سردمداران آمریکایی، نشان از نوعی بیداری در جامعه آمریکا نسبت به کاستی های حقوق بشری در آمریکا دارد. مبارزات انتخاباتی آمریکا نشان داد که کلینتون و ترامپ دو روی سکه دولاراکراسی یعنی جنگ قدرت میان میلیاردرها هستند. مایکل پرنتی، اندیشمند آمریکایی در کتابی با عنوان دموکراسی برای عده ای  معدود در سال ۲۰۱۰ می گوید: پول، خون حیاتی مبارزات انتخاباتی امروزی در آمریکاست. همچنین وست در کتابش با عنوان دموکراسی دسته چک به این مسأله می پردازد که چگونه پول، کمپین های سیاسی را فاسد می کند. آمارهای مؤسسه افکارسنجی پیو بین نشان می دهد که اکثریت قریب به اتفاق مردم آمریکا نسبت به نظام سیاسی-اقتصادی خود بی اعتمادند و تنها ۱۹ درصد اعتماد دارند.




منبع : خبرگزاری مهر

تیم خبری پارس دان



مفهوم حقوق بشر در غرب مورد اختلاف است/ نقد سارتر به جنگ ویتنام

«شیرها» به موزه رفتند/ امیدواری برای سفر گنجینه به خارج از کشور



تیم خبری پارس دان

«شیرها» به موزه رفتند/ امیدواری برای سفر گنجینه به خارج از کشور



به گزارش خبرنگار مهر، مراسم افتتاحیه نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایرانی» عصر روز گذشته ۱۱ تیرماه در محل سینما تک موزه هنرهای معاصر تهران در حالی با بیش از یک ساعت تاخیر آغاز شد که تا آخرین لحظات مسئولان چیدمان آثار مشغول آماده سازی نمایشگاه بودند.


در این مراسم علی مرادخانی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جبرئیل نوکنده مدیر موزه ملی ایران، مجید ملانوروزی مدیر کل دفتر تجسمی وزارت ارشاد، علی محمد زارع سرپرست موزه هنرهای معاصر، مائورو کنچاتوری سفیر ایتالیا در ایران و هنرمندانی چون پرویز تناولی، کریستف رضاعی، غلامحسین نامی، همایون ارشادی، تاها بهبهانی، علی فرامرزی، کامبیز درمبخش، مژگان والی پور، لیلی گلستان، بابک اطمینانی و… حضور داشتند.


بهزاد حاتم دبیر نمایشگاه نخستین سخنران افتتاحیه بود که در سخنانی گفت: ما در آستانه تماشای نمایشگاه بسیار مهمی هستیم. به عقیده من این نمایشگاه بزرگترین و مهم ترین نمایشگاه آثار آقای تناولی تا به امروز در ایران است. ۱۵ سال پیش آخرین نمایشگاه وی در این محل برپا شد. در این نمایشگاه مخاطبان خواهند دید که چه تعداد کار جدید خلق شده است به طوریکه در این نمایشگاه حتی کارهایی را می بینید که طی دو سه روز اخیر خلق شده اند. 


وی با اشاره به کتابی که برای این نمایشگاه و به همت نشر نظر منتشر شده است، بیان کرد: در این کتاب من از سه هنرمندی نام بردم که از جهاتی، پرویز تناولی شباهت هایی با آنها دارد. از نظر من کار آقای تناولی بسیار شباهت زیادی به کار فردوسی، داوینچی و پیکاسو دارد. تناولی مانند فردوسی به زنده کردن فرهنگ فراموش شده پرداخته است و اگر فردوسی هنرمند برجسته هزاره اول تاریخ ماست، تناولی هنرمند بزرگ هزاره دوم است.



حاتم ادامه داد: او مجموعه کارهایی که انجام داده است، چه طرح هایی که برای فرش ها کشیده و چه مجسمه های سرامیکی او و مجسمه هایش در کنار دیگر آثارش باعث شده از یک هنرمند صرف فراتر برود.  داوینچی نیز در طول زندگانی اش تنها ۱۳ نقاشی کشید اما به دلیل بعد فرهنگی و فراهنری که داشت به شخصیت مهمی در تاریخ هنر تبدیل شد.


وی درباره شباهت تناولی و پیکاسو نیز بیان کرد: همانگونه که کوبیسم، نامش با پیکاسو گره خورده است، مکتب سقاخانه نیز نامش با پرویز تناولی کنار هم می نشیند. ضمن اینکه تناولی هم مانند پیکاسو در یک چارچوب نمی گنجد و با شیوه ها و تکنیک های مختلف کار می کند.


حاتم در پایان درباره چیدمان نمایشگاه اظهار کرد: ما برای چیدمان این نمایشگاه به آثار کلکسیون ها و موزه های دیگر فکر کردیم  تا با نمایش این آثار در کنار هم به نوعی بتوانیم یک زیبایی شناسی و روند فرهنگی را در معرض دید قرار دهیم. ما برای چیدمان برنامه ای داشتیم اما آقای تناولی خودشان خواستند که دریافت آن زیبایی شناسی مدنظرمان را به مخاطبان واگذار کنیم.


مجبور شدیم نمایشگاه را در روزهای گرم تابستان برگزار کنیم


پرویز تناولی در ادامه این مراسم گفت: متاسفانه برنامه های موزه پر بود و ما مجبور بودیم این نمایشگاه را در روزهای گرم تابستان برگزار کنیم. این نمایشگاه حاصل ۴۰ سال تلاش و دغدغه من است. البته این را بگویم که آثاری که در این نمایشگاه می بینید به صورت مداوم توسط من شکل نگرفته است. اولین شیرهایی که روی آنها کار کردم مربوط به ۴۰ سال قبل است و با قالیچه شروع کردم و بعد سرامیک و مجسمه ها را ساختم.



این هنرمند ادامه داد: من از دوره ای متوجه شدم که شیر مهم ترین نماد ایران است و از قبل از تاریخ در ایران به عنوان نمادی بزرگ  از آن یاد می شده است. امروز هم شیر نماد قابل احترامی است. متاسفانه شیر ایرانی طی ۵۰ سال قبل منقرض شده است و تنها همین نمادهایی را که از گذشته در ایران درباره اش وجود داشته، داریم که که برای این نمایشگاه از موزه های مختلفی این آثار را قرض گرفتیم که بعضی از آن ها تاریخی در حدود ۵ هزار سال را در بر می گیرد. من هم تلاش کردم منعکس کننده شیر در زمان خودم باشم که قضاوت با شماست.


صحبت از سفر آثار گنجینه به برلین و رم در افتتاحیه نمایشگاه موزه


نمایشگاه آثار پرویز تناولی در حالی در موزه هنرهای معاصر تهران بر پا می شود که نمایشگاه پیشین موزه به نمایش آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران که قرار بود به برلین و رم برود و با مخالفت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی لغو شد، اختصاص داشت. همین موضوع باعث شد وقتی در ادامه مراسم علی مرادخانی معاون هنری وزیر ارشاد درباره نمایشگاه جدید موزه سخن گفت دوباره پای بحث درباره سفر گنجینه به برلین و رم باز شد.


علی مرادخانی در ابتدا گفت: ما از یکی دو سال قبل روی موضوع برگزاری این نمایشگاه صحبت هایی را آغاز کرده بودیم و خوشبختانه این نمایشگاه در دقیقه نود به انجام رسید. امروز موزه دارد به جایگاه واقعی خود که صرفا یک گالری نیست بر می گردد و معرفی کننده مفاخر ما است.


وی ادامه داد: ما در دو سه سال گذشته تلاش های زیادی کردیم تا موزه محور اتفاق  مهم بخش تجسمی باشد و در حاشیه این اتفاق، راه اندازی سینماتک خود یک اتفاق قابل تقدیر است.


ما فعالیت هایی را هم در سطح بین المللی پی گرفتیم و بحث نمایش آثار ایرانی در برلین و رم که امیدوارم در زمان خودش  و با هماهنگی هایی درست صورت بگیرد مطرح شد. در جریان ارسال آثار گنجینه به خارج از ایران، بیشتر معرفی هنرمندان خودمان مطرح است. وقتی آثار هنرمندان ما در کنار آثار هنرمندان بزرگ جهان به نمایش در بیاید اتفاق های متفاوتی برای هنر ما رخ می دهد و من امیدوارم که  با سعه صدر هنرمندان، شرایط سفر گنجینه به خارج از کشور مهیا شود


مرادخانی بیان کرد: ما فعالیت هایی را هم در سطح بین المللی پی گرفتیم و بحث نمایش آثار ایرانی در برلین و رم که امیدوارم در زمان خودش  و با هماهنگی هایی درست صورت بگیرد، مطرح شد. در جریان ارسال آثار گنجینه به خارج از ایران، بیشتر معرفی هنرمندان خودمان مطرح است. وقتی آثار هنرمندان ما در کنار آثار هنرمندان بزرگ جهان به نمایش در بیاید اتفاق های متفاوتی برای هنر ما رخ می دهد و من امیدوارم که  با سعه صدر هنرمندان، شرایط سفر گنجینه به خارج از کشور مهیا شود.


وی  گفت: همه این اتفاق ها منجر به آن خواهد شد که حوزه تجسمی ما نیز جایگاه ویژه ای را در جهان به دست بیاورد. ما در همین روزها میزبان گروه بزرگی از ایتالیا هستیم که حدود ۲۰۰ هنرمند با همراهی ریچارد موتی که یکی از بزرگترین رهبران ارکستر جهان است برای اجرا به ایران سفر می کنند. در حوزه تئاتر آقای یوجینو باربا را به ایران آوردیم و به همین ترتیب ما می توانیم هنرمندان تجسمی خودمان را نیز در تهران و دیگر کشورهای جهان معرفی کنیم تا به این وسیله ایران جایگاه حقیقی خود را به دست آورد.


در ادامه این مراسم فیلم مستندی به کارگردانی سروناز علم بیگی درباره زندگی پرویز تناولی به مدت ۳۰ دقیقه برای حضار پخش شد و سپس حاضران برای تماشای نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایران» وارد گالری های موزه هنرهای معاصر شدند.


در این نمایشگاه ۱۴۷ اثر از آثار پرویز تناولی ارائیه شده است که شامل ۵۱ تابلوی نقاشی، ۲۱ تخته فرش، ۶ مجسمه فلزی، ۶۰ مجسمه سرامیک و ۹ عدد جواهرات است. هم چنین ۱۵۳ اثر از مجموعه پرویز تناولی شامل فرش، قفل، سنگ وزنه، شیر آب، سکه، شیر سنگی و پوسترهای مذهبی به نمایش در آمده است. در این نمایشگاه ۶۳ اثر از  موزه ها و مجموعه های شخصی به امانت گرفته شده است که شامل ۲۷ اثر از موزه ملی ایران، ۵ اثر از موزه هنرهای معاصر، ۱۰ اثر از موزه رضا عباسی، ۳ اثر از موزه نقاشی پشت شیشه و ۱۸ اثر از مجموعه داران است.


یکی از حاشیه های افتتاحیه این نمایشگاه اهدای پک هایی به مدعوین بود که شامل لوازم آرایشی بود و اهدا این هدیه غیر فرهنگی در نمایشگاهی فرهنگی در موزه هنرهای معاصر تهران تعجب بسیاری را به دنبال داشت.


 نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایران» از ۱۲ تیر تا ۷ شهریور در موزه هنرهای معاصر تهران دایر است. 




منبع : خبرگزاری مهر

تیم خبری پارس دان



«شیرها» به موزه رفتند/ امیدواری برای سفر گنجینه به خارج از کشور

Test Post from پارس دان

Test Post from پارس دان
http://www.parsdown.com

۱۳۹۵ بهمن ۱۶, شنبه

سریعترین استیشن واگن مرسدس بنز

 سریعترین استیشن واگن مرسدس بنز


درست پس از گذشت سه ماه از معرفی مدل سدان از سری E63، مرسدس امروز نسخه واگن آن را نیز معرفی کرد. همانند مدل سدان، E63 واگن نیز به لطف سیستم ۴ Matic مرسدس چهار چرخ متحرک است. یکی از ویژگی های جالب و مهم E63 بهره مندی از حالت دریفت است. البته این حالت در مدل سدان نیز وجود دارد.



با فعال کردن حالت دریفت، ESP به صورت خودکار از مدار خارج می شود و با کمی شیطنت در پیچ ها، خودرو را می توان در حالت اسپرت و با تعویض دنده های دستی به دریفت کردن وادار کرد داشت.


حالا E63 واگن شما تبدیل به یک خودروی دیفرانسیل عقب آماده دریفت شده است. قلب تپنده واگن همان موتور V8 با حجم ۴ لیتر است که توان تولید ۶۰۳ اسب بخار و ۸۵۰ نیوتن بر متر گشتاور را دارد. موتوری که E63 سدان هم از آن بهره می برد.



وظیفه انتقال قدرت بر عهده یک جعبه دنده ۹ سرعته دوبل کلاچ است. به لطف کنترل کننده های دیفرانسیل، مقدار عظیم گشتاور باعث از دست رفتن کنترل نمی شود.


واگن بخاطر وزن بیشتر نسبت به مدل سدان ۰ تا ۱۰۰ را یک دهم ثانیه کند تر از سدان پر می کند. با این وجود شتابی برابر یک سوپر کار دارد و دقیقا ۳٫۴ ثانیه طول می کشد تا این خودروی شهری و خانوادگی به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برسد.



حداکثر سرعت این مرسدس بنز چست و چابک در حدود ۳۰۰ کیلومتر برآورد شده، اما این رقم با واسطه سیستم های الکترونیکی بر روی ۲۸۰ محدود شده است. عقب این سوپر کار فضای عظیم ۳۵ فوتی با وجود ایستاده بودن صندلی ها، وجود دارد. با توجه به گفته های مرسدس بنز، این خودرو بهترین از لحاظ عملکرد و راحتی است. پس هیچ جای ایرادی نمی توان به آن گرفت.



مرسدس E63 واگن در نمایشگاه بین‌المللی ژنو امسال به طور کامل رونمایی خواهد شد و پس از آن وارد بازار اروپا می شود. اما بازار آمریکا پاییز امسال میزبان E63 واگن با عملکرد بهتری نسبت به بازار های اروپایی خواهد بود.



ب ام و نیز روز گذشته اولین تصاویر و اطلاعات مربوط به مدل استیشن از نسل جدید سری پنج خود را منتشر کرد، اما این خودرو ساز هنوز تا رونمایی از مدل های سدان و استیشن M5 (سریعترین مدل سر پنج و رقیب مرسدس E63) به حدود یک سال زمان نیاز دارد و از این رو می توان گفت که E63 در حال حاضر می تواند در بازار یکه تاز میدان باشد.



گردآورری در پورتال خبری و سرگرمی پارس دان 



سریعترین استیشن واگن مرسدس بنز